ဂ်ပန္ဖရဲသီး

ေက်ာင္းတုန္းက သင္ရတဲ့သင္ခန္းစာေလးတစ္ခုပါ။ “ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ ေနထိုင္စားေသာက္မႈ ဘ၀” ေခါင္းစဥ္ေအာက္က “ဖရဲသီးစိုက္ၾကမယ္” သင္ခန္းေလးကပါ။ ဆရာမကေျပာလုိက္ေတာ့ က်ေနာ္ထင္မိတာက ဖရဲသီးကို ၾကီးထြားေအာင္ ဘယ္လိုစိုက္မယ္၊ အာဟာရေတြ ဘယ္လိုေကြ်းမယ္၊ ပိုးမက်ေအာင္ ဘယ္လိုကာကြယ္မယ္ စသျဖင့္ သင္မယ္ေပါ့လို႔ထင္မိတာေပါ့။ တကယ္တန္းလဲသင္ေရာ ဘာမွလည္းမဆိုင္ တက္တက္စင္ေအာင္လြဲတာပဲ။ သူတို႔စိုက္တာက ၾကီးထြားေအာင္မစိုက္တဲ့အျပင္ မၾကီးထြား လာေအာင္ေတာင္လုပ္တာ။ မ်က္စိရႈပ္သြားလား။ က်ေနာ္လည္း ၾကားၾကားခ်င္း ေတာ္ေတာ္ေခါင္းရႈပ္သြားတယ္။

ဒီလိုဗ် သူတို႔ကဖရဲသီးကို ေလးေထာင့္ပံု(အခုေနာက္ပိုင္း ပိရမစ္ပံု) ျဖစ္ေအာင္စိုက္ၾကတာ။ စကၠဴပံုးနဲ႔ ထုတ္ပိုးတဲ့ေနရာမွာ ေနရာျဖဳန္းတီးမႈေလွ်ာ့ခ်ဖို႔က တစ္ေၾကာင္း၊ သင့္တင့္တဲ့ အရြယ္အစားကိုကန္႔သတ္လိုက္ျပီး ေရခဲေသတၱာထဲထည့္ရင္ ၾကီးမေနေအာင္က တစ္ဖံု၊ စားေသာက္ပဲြေတြတည္ခင္းရာမွာ ဖက္ရွင္အေနနဲ႔ကတစ္မ်ိဳး ေပါ့ေလ။ စားပဲြေပၚတင္ထားမယ္ဆိုလဲ အလံုးၾကီးမဟုတ္ေတာ့ လိမ့္သြားမွာမပူရေတာ့လို႔ အဆင္ေျပတာေပါ့။

အရြယ္အစားက သာမာန္ထက္ အနည္းငယ္ေသးပါတယ္။ ေသးတယ္ဆိုေပမယ့္ ေစ်းကေတာ့ သာမာန္ဖရဲသီးထက္ ၂ ဆကေန ၃ ဆ အထိေစ်းၾကီးပါတယ္။ ဘရန္းေကာင္းေကာင္းေတြထဲကဆိုရင္ တစ္လံုးကို ယန္းေငြ ၁၃၀၀၀ ျမန္မာေငြ ၁သိန္းခြဲနီးပါးေလာက္ ရွိပါတယ္။

ထုတ္လုပ္ပံုကေတာ့ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ဖရဲသီးကို ေလးေထာင့္ မွန္ေဘာင္(Glass Box)ေလးေတြနဲ႔ ခတ္ထားလုိက္တယ္ေလ။ မွန္ေဘာင္ျပည့္ရင္ ခူးျပီးထုတ္ပိုးေရာင္းခ်တာေပါ့။ အရြယ္တူ ပံုစံတူ ေလးေထာင့္ဖရဲသီးေတြက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ႕တြင္က်ယ္တဲ့ Export ပစၥည္းတစ္ခုပဲေလ။ အခုေနာက္ပိုင္း Glass Box မသံုးပဲစိုက္လို႔ရေအာင္ၾကိဳးစားေနပါတယ္။

ဓာတ္ပံုေလးေတြကို mysquarewatermelon နဲ႔ flickr ကေနကူးယူျပသထားတာပါ။