မညီမွ်ျခင္း

သဝန္တိုမွ အခ်စ္တဲ့လား
နားလည္မႈေတြ အျပန္အလွန္နဲ႔
ၿငိမ္းခ်မ္းေနတာကေကာ အခ်စ္မဟုတ္ဘူးလား။

သံသယေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ အခ်ဳပ္ခန္းေလးတစ္ခု
ေလွာင္ၿမိဳက္လို႔ မြန္းၾကပ္လွပါၿပီ
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြေပ်ာက္ဆံုး ငါ့ကိုယ့္ငါလည္း ေပ်ာက္ဆံုးေနၿပီေလ။

ငါခ်စ္တဲ့ အေမ့စကားကို လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး
ငါခ်စ္တဲ့ အႏုပညာကို ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ၿပီး
ငါခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေမ့ထားၿပီး
ေပးဆပ္ခဲ့သမွ်
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျပန္ရလိုက္တာက
ညီမနဲ႔ မသကၤာ၊ အစ္မနဲ႔ သံသယ
သူငယ္ခ်င္းတကာနဲ႔ ေပးစား
ငါဟာ ေအာက္တန္းစား တဲ့ေလ။

စြပ္စြဲခ်က္ေတြ သံသယေတြ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ မရွိတဲ့
တစ္ေနရာမွာ တိတ္ဆိတ္စြာ ငိုေနခြင့္သာေပးပါေတာ့ ခ်စ္သူ။

ဗီလိန္