ကြ်ႏု္ပ္ႏွင့္ ဂ်ိဳကာဖဲ

ကဲ ေတာင္ေပၚသားၾကီးေဝ့။ နင္တက္ေတာ့ ငါေရး၊ ငါတက္ေတာ့ နင္ေရးေပါ့ေဝ့။ :)

ပိုးအိစံကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ “~~အခ်စ္ဆိုတာ ရယူျခင္းမွ မဟုတ္ပဲမဏိစႏၵာ~~” တဲ့။
မ်ိဳးၾကီးကလဲ ျပန္ေျပာရွာပါတယ္။ “~~ရယူျခင္းမဟုတ္ရင္ အခ်စ္ကဘာလဲ~~” တဲ့ေလ။ :D

အင္း အခ်စ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို အတြင္းေရးမ်ားေဖာ္ထုတ္ျခင္း မွာ ေရးခဲ့ဖူးတယ္ေလဗ်။ အခ်စ္ဆိုတာ ပိုကာ၀ိုင္းထဲက ဂ်ိဳကာဖဲခ်ပ္ေလးလိုပဲ။ တျခားဟာေတြျပည့္စံုေနရင္ေတာ့ လိုခ်င္တယ္။ ကိုယ့္မွာဘာမွမရွိဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘာမွလုပ္လို႔မရဘူး။ ရႈပ္ေတာင္ရႈပ္ေသးတယ္။ လႊတ္ပစ္လို႔လဲမရ ကိုင္ထားလဲ ပန္းတိုင္မေရာက္ႏိုင္တဲ့ အရာေပါ့။ ပိုကာဝိုင္းမွာ ငါးေယာက္မဟုတ္လို႔ run (series) လိုျပီဆိုရင္ ကန္႔လန္႔ကန္႔လန္႔ခံေနတာက အဲဒီဂ်ိဳကာပဲ။

အခ်စ္ဆုိတာလဲ အဲလိုပဲ ဘဝၾကီးကိုခ်ီတက္လို႔ အဓိကအရာေတြမျပီးေသးခင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ခ်စ္မိလို႔ကေတာ့ သူ႔အတြက္ အမ်ားၾကီးေပးဆပ္ရေတာ့မယ္။ အထူးသျဖင့္ အခ်ိန္၊ အခ်ိန္ေတြေပးျပီး သူနဲ႔ေနရေတာ့မယ္။ အခ်ိန္ေတြေပးျပီး ခ်စ္ရေတာ့မယ္။ ေနာက္တစ္ခုက စိတ္။ ကုိယ့္ တျခားလုပ္စရာေတြ စဥ္းစားရမယ့္အခ်ိန္မွာ သူ႔ဆီစိတ္ေရာက္ေနျပီ။ အဲဒီ့မွာက ႏွစ္ခါနာတာပဲ။ ပန္းတိုင္ၾကီး ေရာက္ခ်င္တဲ့ သူေတြကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာကို ခဏေဘးခ်ထားေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆားမပါတဲ့ဟင္းလို ေပါ့ရႊတ္ရႊတ္ေတာ့ေနမေပါ့။ မထားလဲရတဲ့သူဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့။

ေနာက္ျပီး လူေတြရဲ႕ ဘဝအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုလိုက္ျပီး စံသတ္မွတ္ပံုျခင္း မတူညီၾကဘူးေလ။
အခ်စ္ဆိုတာကို
စီးပြားေရးသေဘာနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္တဲ့သူက စီးပြားေရး သို႔ ေငြနဲ႔ စံထားလိမ့္မယ္။
ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္တဲ့သူက ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ စံထားလိမ့္မယ္။
ပညာေရးနဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္တဲ့သူက ပညာအရည္အခ်င္းနဲ႔ စံထားလိမ့္မယ္။
တခ်ိဳ႕က ရုပ္ရည္။ တခ်ိဳ႕က စိတ္ဓာတ္။ တခ်ိဳ႕က အရည္အခ်င္း။ တခ်ိဳ႕က ………….. အဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့ေလ။
က်ေနာ္ကဘာကို စံထားလဲ ဆိုေတာ့ အင္း……အဲ.…..ဟဲဟဲ မေျပာေတာ့ပါဘူး။

အခ်စ္တကာ့ အခ်စ္ေတြထဲမွာ က်ေနာ္အၾကိဳက္ဆံုး အခ်စ္ပိုင္ရွင္က အေနာ္ရထာ။ မိမိရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာ မိဖုရားနဲ႔ ေဖာက္ျပန္သူဟု စြဲခ်က္တင္ထားတဲ့ စစ္သူၾကီးက်န္စစ္။ ရာဇေဒါသ၊ ရာဇမာန္ေတြနဲ႔ မစီရင္ခဲ့။ မသတ္ရင္လည္း စည္းကမ္းပ်က္မယ္။ သတ္ရင္လည္း အယံုၾကည္ရဆံုး အားထားရတဲ့ အရည္အခ်င္းရွိစစ္သူၾကီး ကို ဆံုးရႈံးရမယ့္အျပင္ မိန္းမအတြက္နဲ႔ သူလိုလူကို ေတာင္သတ္တယ္ေဟ့ လို႔ အေျပာခံရမယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ႏွစ္ဘက္လြတ္ေအာင္လို႔ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ၾကိဳးကို အရိႏၷမာလွံနဲ႔ ေခ်ာ္ပစ္၊ ျဖတ္ေပးျပီး ေျပးခြင့္ျပဳလိုက္တဲ့ အေနာ္ရထာရဲ႕ အသိဉာဏ္ရွိတဲ့ ေယာက္်ားေကာင္း ေယာက္်ားျမတ္တို႔ရဲ႕ အခ်စ္လို႔ခံယူမိပါတယ္။

အခုက ကိုေတာင္ေပၚသားက ေသခ်ာမွာထားလို႔ ၁၅၀၀ အေၾကာင္းေရးတာပါ။ ၁၅၀၀ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၅၂၈ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အခ်စ္ဆိုတာ အခ်စ္လို႔ေျပာတာထက္ ျပည့္စံုတဲ့ ဖြင့္ဆိုခ်က္မရွိပါဘူး။ ထုတ္ျပီးေျပာလိုက္ရင္ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားလံုးက မျပည့္စံုျဖစ္ျဖစ္ သြားတဲ့အရာပါ။ မူလဂုဏ္သတၱိရွိတဲ့အရာေပါ့။ ဥပမာ- ခ်ိဳတယ္၊ ငန္တယ္ ဆိုတာကို မသိတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို စမ္းမၾကည့္ခိုင္းပဲ ရွင္းျပလို႔မရပါဘူး။ စားၾကည့္မွ သိႏိုင္သလိုပါပဲ။ အခ်စ္ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ခ်စ္ၾကည့္မွ သိႏိုင္မွာပါ။ ကဲ…… သိခ်င္ရင္ေတာ့ စမ္းသာၾကည့္လိုက္ပါဗ်ာ။

ကဲ ထံုးစံအတိုင္းပဲေကာင္းပါတယ္။ ေဖာက္သည္ၾကီး မဆုမြန္ နဲ႔ ေခါင္ေခါင္ ကေတာ့ေရးျပီးသား။ အိမ္ ေရ႕ လုပ္စမ္းပါဦး ရြာစားေရ႕ အခ်စ္လြမ္ခ်င္းေလးဗ်ိဳး…………..။