ညာဘက္လက္ထဲမွာက တရားရံုးက ပူပူေႏြးေႏြးလက္မွတ္ထိုးလာတဲ့ တရားဝင္လက္ထက္စာခ်ဳပ္၊ ဘယ္ဘက္လက္မွာက မေန႔ညေနက ေမာင္ေပးတဲ့ ေဆးစစ္အေျဖလႊာစာရြက္ေလး။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ဝမ္းနည္းမႈ၊ နာက်င္မႈေတြ ျပည့္ႏွက္စြာနဲ႔ပဲ ဘဝႏွစ္ခုေပါင္းစည္းလိုက္ျပီ။ အျမဲတန္း တက္ၾကြလန္းဆန္းေနတဲ့ ေမာင္ရဲ႕ အရာရာကို စိတ္ပ်က္အားငယ္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြကို အသက္သြင္းဖို႔၊ အဓိပၸာယ္မရွိေတာ့တဲ့ ေနရက္ေတြကို သာယာလွပဖို႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္။ ဘယ္သူမဆို ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေတာ္ရံုနဲ႔ လက္ခံႏိုင္မွာ မဟုတ္သလို၊ အားလံုးကလည္း ဝိုင္းျပီး တားျမစ္ ရႈတ္ခ်ၾကမွာ။ ဒါေပမယ့္…. က်မလုပ္ခဲ့တယ္။ ေနာင္တမရွိ ေဝခြဲမႈမရွိကို လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲၾကီး လုပ္ခဲ့တာ….။
ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ က်မက…. လူ။ လူ႔ဘဝဆိုတာ တိုတိုေလးပါ။ တိုတာမွ ေတာ္ေတာ့ကို တိုတာ။ တိုပါတယ္ဆိုတဲ့ အထဲ ေမာင့္ဆီမွာ ဒါမ်ိဳး အျဖစ္နဲ႔ လာၾကံဳေနရျပီ။ က်မဘာလုပ္သင့္လဲ။ ဘာမလုပ္သင့္ဘူးလဲ။ လူေတြေျပာတဲ့ လမ္းစဥ္ေတြကိုေရြးရေလာက္တဲ့ ႏွလံုးသားမာမာတစ္ခု က်မမွာ မရွိဘူး။ ရွိတာကတစ္ခုပဲ။ ေမာင့္ကိုခ်စ္တယ္။ ဒီအခ်စ္အတြက္ မိုက္ရူးရဲဆန္တယ္ဆိုလဲ က်မအျပစ္နဲ႔က်မပါ။
ေငြေနာက္တေကာက္ေကာက္လိုက္ရင္း ေဝးကြာေနရတဲ့ ခ်စ္သူေတြထက္စာရင္။ ေသခါနီးခ်စ္သူရင္ခြင္ကို ခိုလံုျပီး ျပဳစုေပးမယ္၊ ျဖည့္စည္းေပးမယ္၊ ၾကင္နာေပးမယ္။ ရယ္စရာေတြေျပာျပီးရယ္ၾကမယ္။ မထိတထိေလးစျပီး ပါးပါးေလးစိတ္ေကာက္ၾကမယ္ (ျပီးရင္ျပန္ေခ်ာ့မယ္ေပါ့။)၊ ေဝဒနာေတြျပင္းထန္လာရင္ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ဆုပ္ထားမယ္။ အနမ္းေလးေတြနဲ႔ ေမ့ေပ်ာက္ေစမယ္၊ အတိတ္ေဟာင္းက ခ်စ္စရာ တီတီတာတာေတြ ျပန္ေျပာမယ္ မ်က္ရည္မထြက္ေအာင္ၾကိဳးစားမယ္။ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ အားအင္အျပည္ျဖစ္ေနေစမယ္။
က်မအလွည့္က်ရင္ေကာ။ ေဆးရံုက ဆရာဝန္ေတြ၊ သူနာျပဳေတြရွိတယ္၊ သူတို႔အျပင္ HIV ေရာဂါတုိက္ဖ်က္ေရးအတြက္ အခမဲ့ ေမတၱာနဲ႔လုပ္အားေပးေနၾကတဲ့ ႏိုင္ငံအရပ္ရပ္က ေမတၱာရွင္ၾကီးေတြရွိတယ္။ လႈပ္ရွားလုပ္ကိုင္ႏိုင္ေသးသေရြ႕ သူတို႔နဲ႔အတူ လုပ္ငန္းေတြေဆာင္ရြက္ေပးမယ္။ ကိုယ္လိုလူေတြကို အားအင္ေတြ၊ ေႏြးေထြးမႈေတြေပးမယ္။ သီခ်င္းေတြဆိုမယ္၊ အျပံဳးေတြဖန္တီးမယ္။ ေမာင္မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ ေမာင္လို၊ က်မတို႔လို ေဝဒနာရွင္ေတြ အထီးက်န္မဆန္ရေအာင္ သူတို႔ဟာ လူေတြျဖစ္ေနၾကေသးပါလားဆိုတဲ့ အသိေတြေပးမယ္။ ဘဝတူေတြအားလံုး လက္တြဲျပီး “ေသမင္းဆိုတာဘာလဲေဟ့” ဆိုျပီးရဲရဲရင့္ရင့္ ရင္ဆိုင္ေစမယ္။ က်မအိပ္ယာထဲမလဲခင္အထိေပါ့။ ေနာက္ဆံုး အညတရေလးက်မ ဘယ္သူ႔ကိုမမွအသိမေပး တိတ္တိတ္ေလးပဲ ထြက္သြားလုိက္ေတာ့မယ္ေလ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
ဟာအေပ်ာ္ေလးေတြေတြးလို႕မ..မၿပီးေသးဘူးသတ္လိုက္ၿပီ...ေပ်ာ္ပါေစဦးလား
ဇာတ္လမ္းကအရမ္းရွိန္တက္ၿပီး..အင္းရက္စက္လိုက္တဲ့ကံၾကမၼာရယ္ေနာ္
ထိတယ္ဗ်ာ မထင္မွတ္တဲ့ ဇာတ္သိမ္းပဲ
ဇာတ္သိမ္းေလး အရမ္းလွတယ္
ဆက္ေရးဗ်ဳိ႕
ဇာတ္လမ္းေလးက ခံစားရတယ္ဗ်ာ။ တစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္ ေဖးမကူလို ့ လက္တြဲၿပီး ရဲရဲ ရင္ဆုိင္ၾကမယ္ေပါ့။ ဇာတ္သိမ္းေလးက အရမ္းကုိေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။
Post a Comment