အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္း အပိုင္း (၆) ကို ဆက္လက္ အားေပးၾကပါ။
အဂၤါေန႔ နဲ႔ ေသာၾကာေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၁ နာရီခြဲ (စကၤာပူ စံေတာ္ခ်ိန္ ၃နာရီ) မွာ ပံုမွန္ တင္ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အလ်င္မမီလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္မအားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြဲေခ်ာ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။
ဗီလိန္
အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္း (အပိုင္း ၅)
အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္း အပိုင္း (၅) ကို ဆက္လက္ အားေပးၾကပါ။
အဂၤါေန႔ နဲ႔ ေသာၾကာေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၁ နာရီခြဲ (စကၤာပူ စံေတာ္ခ်ိန္ ၃နာရီ) မွာ ပံုမွန္ တင္ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အလ်င္မမီလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္မအားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြဲေခ်ာ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။
ဗီလိန္
အဂၤါေန႔ နဲ႔ ေသာၾကာေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၁ နာရီခြဲ (စကၤာပူ စံေတာ္ခ်ိန္ ၃နာရီ) မွာ ပံုမွန္ တင္ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အလ်င္မမီလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္မအားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြဲေခ်ာ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။
ဗီလိန္
ပန္းေရးျပ စီးခ်င္း
ဆ႒မတန္းတုန္းက ေက်ာင္းသန္႔ရွင္းေရးအတြက္ ဆိုၿပီး ဆရာမက ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္ေလးေတြကို ကိုယ္ထိုင္တဲ့ ထိုင္ခံုေနာက္မွာ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ခ်ိတ္ထားၾကဖို႔ ႏိႈးေဆာ္ပါတယ္။ (အခုလိုႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္ မသံုးရ ဆိုတဲ့ ကိစၥမ်ိဳးမရွိဘူးေပါ့) အေမအေဖတို႔ကလည္း ကုန္စံုဆိုင္ေလးဆိုေတာ့ အိမ္မွာက ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္ေတြက ေတာင္လိုရာလို ပံုေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆရာ၊ ဆရာမ စကားဆို သိပ္အေလးထားတဲ့ က်ေနာ္ကေတာ့ ဆရာမ ေျပာၿပီး တစ္ပတ္တိတိ ထိုင္ခံုမွာ ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္ မခ်ိတ္ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုး ဝမ္တိမ္ ေပးသည့္တိုင္ အဲဒီ့ေန႔က ေမ့က်န္ခဲ့ေသးသည္။ ေက်ာင္းခန္းထဲေရာက္ေတာ့မွ သတိရသြားေတာ့ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး မုန္႔ေစ်းတန္းက မုန္႔ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္ အႀကီးတစ္လံုးဝယ္လိုက္ပါတယ္။ ဇီးထုပ္ တစ္ထုပ္ကို ၅မူးေပးရတဲ့ေခတ္မွာ ၁ က်ပ္ဆိုတာ သိပ္ကိုေစ်းမ်ားပါတယ္။ ဒါေတာင္ ကုန္ေနလို႔တဲ့ အေဟာင္းပဲ ရွိတယ္ဆိုလို႔ ဘာမွ မေျပာပဲ ၁က်ပ္တန္ အသစ္ေလးတစ္ရြက္ ထုတ္ေပးၿပီး ေက်ာင္းခန္းထဲ ျပန္လာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ထိုင္ခံုေနာက္မွာ ခ်ိတ္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။
သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး။ က်ေနာ္နဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာထိုင္တဲ့ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ ေက်ာင္းခန္းထဲကို ဝင္လာၿပီး သူ႔ေနရာမွာ သူထိုင္ပါတယ္။ ပထဝီစာအုပ္ကို ထုတ္လိုက္ၿပီး လက္က်န္ဇီးထုပ္ေလးကို တစ္ခ်က္ စုတ္ကာ ဇီးထုပ္ခြံကို သူ႔ရဲ႕ ထိုင္ခုံေနာက္ေက်ာမွာ ရွိတဲ့ အမိႈက္အိတ္ထဲ ထည့္ဖို႔လည္းလုပ္ေရာ........... သူ႔ အမိႈက္ ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္ မရွိတာေတြ႕သြားေတာ့ ေဒါသက ငယ္ထိပ္ကို တက္ေဆာင့္ၿပီး မ်က္ႏွာေတြ နီလာပါတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို တခ်က္လွည့္ၾကည့္ရင္း သူ႔မ်က္လံုး ဆံုးသြားတာက က်ေနာ့ ထိုင္ခံုေနာက္ေက်ာ။ ဝုန္းဒိုင္းဆို က်ေနာ့ခံုကို လာၿပီး ႂကြတ္ႂကြတ္ အိတ္ကို လာျဖဳတ္ပါတယ္။
“ဟဲ့.. နင္ဘာလုပ္တာလဲ။”
“ငါ့အိတ္ ငါျပန္ယူတာေပါ့။”
“ဘာကို နင့္အိတ္လဲ။ ခုနကမွ မုန္႔ေစ်းတန္းက ငါ ဝယ္လာတာ။”
“နင္ဝယ္လာတာဆို အသစ္ ျဖစ္ရမွာေပါ့။ ေပးဟာ... ”
က်ေနာ္လည္း သူ႔ကိုတြန္းခ်လုိက္ၿပီး
“ငါ့အိမ္မွာ ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္မ်ား ရိုက္သတ္လို႔ မကုန္ဘူး။ နင့္ကိုေတာင္ ဖို႔သတ္လို႔ ရတယ္။ နားလည္လား။ နင့္အိတ္ ငါက ဘာကိစၥခိုးရမွာလဲ။”
က်ေနာ့အထင္ က်ေနာ္ တြန္းခ်လိုက္လို႔ သူ ငိုသြားမည္ထင္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ မငို။ ျပန္ထလာၿပီး
“နင္လိုအဆင့္ ဘိတ္ေခ်းေကာင္ေတြက မခိုးလို႔ ဘယ္သူ ခိုးမလဲဟဲ့...” ဆိုၿပီး က်ေနာ့ကို ျပန္တြန္းပါတယ္။
သူတင္ ကိုယ္တင္ တြန္းၾက ျပဳၾက ျဖစ္ေနတုန္း ဘယ္သူသြားတို႔မွန္းမသိလို႔ ဆရာမ ေရာက္လာပါတယ္။ ဆရာမက ႏွစ္ေယာက္လံုးကို အခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္ မတ္တပ္ရပ္ေနဖုိ႔ အျပစ္ေပးပါတယ္။ ဆရာမ အျပစ္ေပးခံရမွာစိုးလို႔ ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္ေဟာင္းကို ေငြ ၁ က်ပ္ နဲ႔ ေပးဝယ္ၿပီးေတာ့မွ ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ ဒင္းေၾကာင့္ အျပစ္ေပးခံရတဲ့အတြက္ စတင္ခဲ့တဲ့ အညိႈးအေတးေတြဟာ က်ေနာ့ႏွလံုးသားကို လိႈက္စားလို႔ေနပါၿပီ။ တရားခံကို တရားခံမွန္းမသိ တရားလိုကို တရားလိုမွန္းမသိ။ သိေအာင္လည္းမလုပ္ပဲ ၂ ေယာက္လံုးကို အျပစ္ေပးတဲ့ ဆရာမကိုလည္း မုန္းတီးကာ က်ေနာ့ရဲ႕ အာစရိယ စာရင္းမွ ထုတ္ပယ္လိုက္ပါတယ္။ အစတည္းက ပညာမာန တက္ေနတဲ့ သူ႔ဘက္လည္း စာညံ့တဲ့ က်ေနာ္ကသာ တရားခံျဖစ္ရမယ္လို႔ ေသခ်ာေပါက္ စြပ္စြဲထားတဲ့ အတြက္ က်ေနာ့ေၾကာင့္ သူအျပစ္ေပးခံရတယ္ဆိုၿပီး အမုန္းေတြ တစတစ အျမစ္တြယ္လို႔ ေနလာပါေတာ့တယ္။ ပန္းေတာ့ပန္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ ...............
ငါလည္း မနမ္းပဲ
ငါ့လာစူးတဲ့ ပန္းေလးေရ႕
ငါ့ရင္က အမုန္းပန္းေတြ
မင္းအတြက္ ခူးေပးခ်င္တယ္
နမ္းမွာလားကြယ္......
အဲဒီ့အခ်ိန္က စလို႔ က်ေနာ္ လစ္ရင္ က်ေနာ့ကို ေဆာ္ပါတယ္။ သူလစ္ရင္ သူ႔ကို ေဆာ္ပါတယ္။ သူတို႔ေထာင္လိုက္လို႔ က်ေနာ္ ဒုကၡေရာက္တာေတြ အျပစ္ေပးခံရတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိသလို။ က်ေနာ္ ေခ်ာက္ခ်လို႔ သူဒုကၡေရာက္ရတာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ ဒီလိုနဲ႔ ၁၀ တန္း ေျဖၿပီးလို႔ ေအာင္စာရင္းေတြ ထြက္ေတာ့ သူက ဘာသာစံု ဂုဏ္ထူးနဲ႔ေပါ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ သခ်ၤာေလးတစ္ဘာသာနဲ႔ စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္။ ေရစက္က ဘယ္ေလာက္ပါတယ္ မေျပာတတ္ဘူး။ ေအာင္စာရင္း ဖတ္ေတာ့ သူနဲ႔ က်ေနာ္ဆံုျပန္တယ္။ ခႏိုးခနဲ႔ နဲ႔ ရိသဲ့သဲ့ လုပ္သြားလိုက္ေသးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေအာင္စာရင္းေတြနဲ႔ ရႈတ္ရွက္ခတ္ေနတုန္း က်ေနာ့ တစ္ဦးတည္းေသာ အစ္မနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ အစ္ကိုလတ္တို႔ အဲဒီ့ေန႔မွာပဲ ခိုးေျပးၾကပါေလေရာ။ က်ေနာ္ကလည္း ဘယ္ရမလဲ။ စီးေတာ္ျမင္း ဒီတီ ဒို အစုတ္ကို စြဲၿပီး သူ႔အိမ္သြားၿပီး ရန္ရွာတာေပါ့။ ကတ္ကတ္လန္ေအာင္မွ ရန္ေတြ႕လိုက္ၾကတာ။ ပြဲကို ဆူပါေလေရာ။ အမွန္ေတာ့ သူ႔အစ္ကိုက ဒီေလာက္လည္း မဆိုးလွပါဘူး။ သူ႔ကို အျမင္ကတ္လို႔ကို ကြိဳင္သြားရွာတာ။
ကဲ... ေသာက္ျမင္ ကပ္စရာေကာင္းတဲ့ ပန္းကေလးေရ႕
ဒီကမၻာမွာ ငါရွိေနသ၍
ရာသီေတြကုန္ ျပကၡဒိန္ေတြေဟာင္း
မေျပာင္းလဲပဲ တည္ၿမဲဖို႔
ေသခ်ာတာတစ္ခုက
နင္ဟာငါ့ရဲ႕ ထာဝရရန္သူပါ။
ေနာက္ေတာ့ သူလည္း မေကြးမွာ ေဆးေက်ာင္းသြားတက္ပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ရန္ကုန္မွာ ႀကံဳရာက်ပန္း က်င္လည္က်က္စားရင္း အစ္မတို႔လင္မယားဆီကေန တခ်က္တခ်က္ သူ႔အေၾကာင္း ၾကားရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေဆးေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆီက သတင္းထူးတခု ၾကားလိုက္ရတာက ေဆးသမားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ တြဲေနတယ္ဆိုတာပဲ။ က်ေနာ္ပဲ နားၾကားလြဲသလားလို႔ ျပန္ေမးၾကည့္တယ္။ ေဆးေက်ာင္းသားနဲ႔လားဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေဆးသမားနဲ႔တဲ့။ က်ေနာ္ကလည္း ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ေကာင္းလိုက္တာလို႔။ က်ေနာ္ႀကိတ္ၿပီး ဝမ္းသာေနမိတယ္။ ေနာက္ပိုင္း သတင္းေတြ ဆက္ၾကားေနရတာက ဒီဘားထိၿပီး ေက်ာင္းနားသြားတယ္လို႔ ၾကားတယ္။ အဲဒီ့ေနာက္ပိုင္းေတာ့ သတင္းအစအန မၾကားရေတာ့။ အစ္မလင္မယားကလည္း ရပ္ေဝးကို ထြက္သြားၾကၿပီမို႔ လံုးဝ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားခဲ့ၿပီ။ သူတို႔ကို ပါးစပ္က ထုတ္ေမးဖို႔လည္း ဆႏၵမရွိဘူးေလ။
မုန္းတတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့တဲ့
ငါမုန္းခဲ့တဲ့ ပန္းကေလးေရ
ငါၿပံဳးဖို႔ မင္းမ်က္ရည္နဲ႔
ငါေပ်ာ္ဖို႔ မင္းဒုကၡေလးေတြ
ငါ့အနားမွာ ဖူးပြင့္ေပးပါဦးလားကြယ္
ကိုရြာသား ေရးခိုင္းတဲ့ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ အေၾကာင္းပါ။
ဗီလိန္
သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး။ က်ေနာ္နဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာထိုင္တဲ့ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ ေက်ာင္းခန္းထဲကို ဝင္လာၿပီး သူ႔ေနရာမွာ သူထိုင္ပါတယ္။ ပထဝီစာအုပ္ကို ထုတ္လိုက္ၿပီး လက္က်န္ဇီးထုပ္ေလးကို တစ္ခ်က္ စုတ္ကာ ဇီးထုပ္ခြံကို သူ႔ရဲ႕ ထိုင္ခုံေနာက္ေက်ာမွာ ရွိတဲ့ အမိႈက္အိတ္ထဲ ထည့္ဖို႔လည္းလုပ္ေရာ........... သူ႔ အမိႈက္ ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္ မရွိတာေတြ႕သြားေတာ့ ေဒါသက ငယ္ထိပ္ကို တက္ေဆာင့္ၿပီး မ်က္ႏွာေတြ နီလာပါတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ကို တခ်က္လွည့္ၾကည့္ရင္း သူ႔မ်က္လံုး ဆံုးသြားတာက က်ေနာ့ ထိုင္ခံုေနာက္ေက်ာ။ ဝုန္းဒိုင္းဆို က်ေနာ့ခံုကို လာၿပီး ႂကြတ္ႂကြတ္ အိတ္ကို လာျဖဳတ္ပါတယ္။
“ဟဲ့.. နင္ဘာလုပ္တာလဲ။”
“ငါ့အိတ္ ငါျပန္ယူတာေပါ့။”
“ဘာကို နင့္အိတ္လဲ။ ခုနကမွ မုန္႔ေစ်းတန္းက ငါ ဝယ္လာတာ။”
“နင္ဝယ္လာတာဆို အသစ္ ျဖစ္ရမွာေပါ့။ ေပးဟာ... ”
က်ေနာ္လည္း သူ႔ကိုတြန္းခ်လုိက္ၿပီး
“ငါ့အိမ္မွာ ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္မ်ား ရိုက္သတ္လို႔ မကုန္ဘူး။ နင့္ကိုေတာင္ ဖို႔သတ္လို႔ ရတယ္။ နားလည္လား။ နင့္အိတ္ ငါက ဘာကိစၥခိုးရမွာလဲ။”
က်ေနာ့အထင္ က်ေနာ္ တြန္းခ်လိုက္လို႔ သူ ငိုသြားမည္ထင္သည္။ သို႔ေသာ္ သူ မငို။ ျပန္ထလာၿပီး
“နင္လိုအဆင့္ ဘိတ္ေခ်းေကာင္ေတြက မခိုးလို႔ ဘယ္သူ ခိုးမလဲဟဲ့...” ဆိုၿပီး က်ေနာ့ကို ျပန္တြန္းပါတယ္။
သူတင္ ကိုယ္တင္ တြန္းၾက ျပဳၾက ျဖစ္ေနတုန္း ဘယ္သူသြားတို႔မွန္းမသိလို႔ ဆရာမ ေရာက္လာပါတယ္။ ဆရာမက ႏွစ္ေယာက္လံုးကို အခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္ မတ္တပ္ရပ္ေနဖုိ႔ အျပစ္ေပးပါတယ္။ ဆရာမ အျပစ္ေပးခံရမွာစိုးလို႔ ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္ေဟာင္းကို ေငြ ၁ က်ပ္ နဲ႔ ေပးဝယ္ၿပီးေတာ့မွ ဘာမဆိုင္ညာမဆိုင္ ဒင္းေၾကာင့္ အျပစ္ေပးခံရတဲ့အတြက္ စတင္ခဲ့တဲ့ အညိႈးအေတးေတြဟာ က်ေနာ့ႏွလံုးသားကို လိႈက္စားလို႔ေနပါၿပီ။ တရားခံကို တရားခံမွန္းမသိ တရားလိုကို တရားလိုမွန္းမသိ။ သိေအာင္လည္းမလုပ္ပဲ ၂ ေယာက္လံုးကို အျပစ္ေပးတဲ့ ဆရာမကိုလည္း မုန္းတီးကာ က်ေနာ့ရဲ႕ အာစရိယ စာရင္းမွ ထုတ္ပယ္လိုက္ပါတယ္။ အစတည္းက ပညာမာန တက္ေနတဲ့ သူ႔ဘက္လည္း စာညံ့တဲ့ က်ေနာ္ကသာ တရားခံျဖစ္ရမယ္လို႔ ေသခ်ာေပါက္ စြပ္စြဲထားတဲ့ အတြက္ က်ေနာ့ေၾကာင့္ သူအျပစ္ေပးခံရတယ္ဆိုၿပီး အမုန္းေတြ တစတစ အျမစ္တြယ္လို႔ ေနလာပါေတာ့တယ္။ ပန္းေတာ့ပန္းပဲ။ ဒါေပမယ့္ ...............
ငါလည္း မနမ္းပဲ
ငါ့လာစူးတဲ့ ပန္းေလးေရ႕
ငါ့ရင္က အမုန္းပန္းေတြ
မင္းအတြက္ ခူးေပးခ်င္တယ္
နမ္းမွာလားကြယ္......
အဲဒီ့အခ်ိန္က စလို႔ က်ေနာ္ လစ္ရင္ က်ေနာ့ကို ေဆာ္ပါတယ္။ သူလစ္ရင္ သူ႔ကို ေဆာ္ပါတယ္။ သူတို႔ေထာင္လိုက္လို႔ က်ေနာ္ ဒုကၡေရာက္တာေတြ အျပစ္ေပးခံရတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိသလို။ က်ေနာ္ ေခ်ာက္ခ်လို႔ သူဒုကၡေရာက္ရတာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါ။ ဒီလိုနဲ႔ ၁၀ တန္း ေျဖၿပီးလို႔ ေအာင္စာရင္းေတြ ထြက္ေတာ့ သူက ဘာသာစံု ဂုဏ္ထူးနဲ႔ေပါ့။ က်ေနာ္ကေတာ့ သခ်ၤာေလးတစ္ဘာသာနဲ႔ စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္။ ေရစက္က ဘယ္ေလာက္ပါတယ္ မေျပာတတ္ဘူး။ ေအာင္စာရင္း ဖတ္ေတာ့ သူနဲ႔ က်ေနာ္ဆံုျပန္တယ္။ ခႏိုးခနဲ႔ နဲ႔ ရိသဲ့သဲ့ လုပ္သြားလိုက္ေသးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေအာင္စာရင္းေတြနဲ႔ ရႈတ္ရွက္ခတ္ေနတုန္း က်ေနာ့ တစ္ဦးတည္းေသာ အစ္မနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ အစ္ကိုလတ္တို႔ အဲဒီ့ေန႔မွာပဲ ခိုးေျပးၾကပါေလေရာ။ က်ေနာ္ကလည္း ဘယ္ရမလဲ။ စီးေတာ္ျမင္း ဒီတီ ဒို အစုတ္ကို စြဲၿပီး သူ႔အိမ္သြားၿပီး ရန္ရွာတာေပါ့။ ကတ္ကတ္လန္ေအာင္မွ ရန္ေတြ႕လိုက္ၾကတာ။ ပြဲကို ဆူပါေလေရာ။ အမွန္ေတာ့ သူ႔အစ္ကိုက ဒီေလာက္လည္း မဆိုးလွပါဘူး။ သူ႔ကို အျမင္ကတ္လို႔ကို ကြိဳင္သြားရွာတာ။
ကဲ... ေသာက္ျမင္ ကပ္စရာေကာင္းတဲ့ ပန္းကေလးေရ႕
ဒီကမၻာမွာ ငါရွိေနသ၍
ရာသီေတြကုန္ ျပကၡဒိန္ေတြေဟာင္း
မေျပာင္းလဲပဲ တည္ၿမဲဖို႔
ေသခ်ာတာတစ္ခုက
နင္ဟာငါ့ရဲ႕ ထာဝရရန္သူပါ။
ေနာက္ေတာ့ သူလည္း မေကြးမွာ ေဆးေက်ာင္းသြားတက္ပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ရန္ကုန္မွာ ႀကံဳရာက်ပန္း က်င္လည္က်က္စားရင္း အစ္မတို႔လင္မယားဆီကေန တခ်က္တခ်က္ သူ႔အေၾကာင္း ၾကားရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေဆးေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆီက သတင္းထူးတခု ၾကားလိုက္ရတာက ေဆးသမားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ တြဲေနတယ္ဆိုတာပဲ။ က်ေနာ္ပဲ နားၾကားလြဲသလားလို႔ ျပန္ေမးၾကည့္တယ္။ ေဆးေက်ာင္းသားနဲ႔လားဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေဆးသမားနဲ႔တဲ့။ က်ေနာ္ကလည္း ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ေကာင္းလိုက္တာလို႔။ က်ေနာ္ႀကိတ္ၿပီး ဝမ္းသာေနမိတယ္။ ေနာက္ပိုင္း သတင္းေတြ ဆက္ၾကားေနရတာက ဒီဘားထိၿပီး ေက်ာင္းနားသြားတယ္လို႔ ၾကားတယ္။ အဲဒီ့ေနာက္ပိုင္းေတာ့ သတင္းအစအန မၾကားရေတာ့။ အစ္မလင္မယားကလည္း ရပ္ေဝးကို ထြက္သြားၾကၿပီမို႔ လံုးဝ အဆက္အသြယ္ ျပတ္သြားခဲ့ၿပီ။ သူတို႔ကို ပါးစပ္က ထုတ္ေမးဖို႔လည္း ဆႏၵမရွိဘူးေလ။
မုန္းတတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့တဲ့
ငါမုန္းခဲ့တဲ့ ပန္းကေလးေရ
ငါၿပံဳးဖို႔ မင္းမ်က္ရည္နဲ႔
ငါေပ်ာ္ဖို႔ မင္းဒုကၡေလးေတြ
ငါ့အနားမွာ ဖူးပြင့္ေပးပါဦးလားကြယ္
ကိုရြာသား ေရးခိုင္းတဲ့ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ အေၾကာင္းပါ။
ဗီလိန္
ရင္ႏွင့္ရင္းေသာ ဂိုး
မႏၲေလးၿမိဳ႕ ဗထူး အားကစားကြင္း၏ အဝတ္လဲခန္းတြင္ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ယူႏိုက္တက္ (Yangon Utd.) အသင္းသားမ်ားထဲမွ အခ်ိဳ႕ကလည္း စကားျမည္ေျပာေနၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း လက္အုပ္ခ်ီကာ ဆုေတာင္းေနၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ကလည္း ယၾတာ၊ အေဆာင္မ်ား အျပန္အလွန္ စီမံေပးေနၾကသည္။ ေအာငျ္မင္မႈအတြက္ ႀကိဳးစားရန္ စိတ္ဓာတ္ကိုလည္း အျမင့္ဆံုးထိ ျမႇင့္တင္ထားၾကသည္။ တစ္ရာသီလံုး ႀကိဳးစားခဲ့သမွ်၏ မိနစ္ကိုးဆယ္သာ အႏိုင္ရရံုႏွင့္ ရရွိလာမည့္ အက်ိဳးခံစားခြင့္မ်ားက က်ေနာ္ေဘာလံုးကစားခဲ့သည့္ သက္တမ္းတေလွ်ာက္ အမ်ားဆံုး ျဖစ္ႏိုင္သည့္အျပင္ က်ေနာ့အတြက္ ဤပြဲတြင္ တစ္ဂိုးသြင္းရံုျဖင့္ သည္ရာသီ၏ ဂိုးသြင္းအမ်ားဆံုးဆုကို ရရွိမည့္အျပင္ ျမန္မာနဲလ္ရွင္နယ္လစ္ဂ္(MNL) စတင္တည္ေထာင္ခ်ိန္မွ ၁၀ႏွစ္အတြင္း ဂိုးအမ်ားဆံုးသြင္းသူအျဖစ္ပါ စံခ်ိန္တင္ႏိုင္ေတာ့မည္။ သို႔ေသာ္ ၿပိဳင္ဘက္အသင္းျဖစ္သည့္ အစဥ္အလာႀကီးမ်ားခဲ့ေသာ ရတနာပံုအဖ္စီ (Yatanarbon FC) အတြက္ သည္ပြဲတြင္အမွတ္မရပါက ပထမတန္းသို႔ ဆင္းရမည့္ အေနအထားတြင္ ျဖစ္ေနသည္။
နည္းျပခ်ဳပ္၏ ေအာ္ေခၚသံေၾကာင့္ ေအာင္ပြဲအတြက္ ကစားသမားမ်ားအားလံုး ညာသံေပးကာ ကြင္းဝင္တန္းစီရန္ ထြက္ခြာ ေနၾကစဥ္ အဝတ္လဲခန္း၏ ေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ ထိုင္ရာမွ မထေသးသည့္ က်ေနာ့ပုခံုးကို လာပုတ္သူကား ေက်ာင္းတုန္းက တခန္းထဲ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းလည္း ျဖစ္၊ ရန္ကုန္ယူႏိုက္တက္ အသင္း၏ လက္ေရြးစင္ဂိုးသမားလည္း ျဖစ္သည့္ ရဲအာကာျဖစ္သည္။ က်ေနာ့၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို သေဘာေပါက္နားလည္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပေလသည္။ ရဲအာကာကမ္းေပးသည့္ လက္ကို ဆြဲကာ ထိုင္ရာမွ ထလိုက္သည္။ သက္ျပင္း တခ်က္ခ်ရင္း။ တန္းစီေနသည့္ ကစားသမားမ်ားႏွင့္အတူ ဝင္ေရာက္တန္းစီလိုက္သည္။ တန္းစီေနစဥ္ တဘက္ ကစားသမားမ်ား၏ အၾကည့္မ်ားကို ေရွာင္လႊဲရန္ မ်က္လံုးအစံုကို မွိတ္ထားေနမိသည္။ မၾကာမီ ကစားသမားမ်ား ကြင္းတြင္းသို႔ဝင္ရန္ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ ရန္ကုန္ယူႏိုက္တက္ ပရိတ္သတ္ဘက္မွ ပထမဆံုး ၾကားရသည္ကား က်ေနာ့နာမည္။
ထို႔ေနာက္ အသင္းဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီး အသင္းေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ဒိုင္လူႀကီးမ်ား သက္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား လုပ္ေနၾကစဥ္ ဗထူးအားကစားကြင္းႀကီး၏ ေလးဘက္ေလးတန္ကို တရိႈက္မက္မက္ ၾကည့္ကာ သက္ျပင္းပူတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ မိၿပီး မၾကာမီ ကြင္းလယ္မွတ္ကို သြားရင္း စေပးေဘာလံုးထိကာ ပြဲစဥ္စလိုက္သည္။ ပထမပိုင္း ၄၅ မိနစ္လံုးလံုး က်ေနာ့အတြက္ အခြင့္အေရးမ်ားကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ေနျခင္းကို ပရိသတ္ေရာ နည္းျပမ်ားပါ သတိမထားမိၾက။ အပိုင္ေဘာလံုးမ်ားကို ကပ္သီးကပ္သပ္ လြဲေခ်ာ္ေနေသာ က်ေနာ့၏ ဂိုးသြင္းခ်က္မ်ားေၾကာင့္လည္း အားလံုးက ဟာကနဲ ဟင္ကနဲ ျဖစ္ေနၾကသည္။
ပထမပိုင္းပြဲသိမ္းခရာ မႈတ္ၿပီး နည္းျပခ်ဳပ္ Mc Benny က က်ေနာ့ကစားပံုမွာ ေကာင္းေၾကာင္း၊ သို႔ရာတြင္ ဒီ့ထက္ပို၍ အာရံုစူးစိုက္သင့္ေၾကာင္း ေျပာကာ ဒုတိယပိုင္းကစားမည့္ ကစားကြက္ကို ျပသည္။ ၄-၅-၁ ။ ထိုကစားကြက္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း က်ေနာ့၏ ဦးေႏွာက္တြင္းသို႔ လြန္ခဲ့သည့္ ေလးႏွစ္က ပံုရိပ္ေဟာင္းမ်ားျဖတ္ေျပးသြားသည္။ ပေရာ္ဖယ္ရွင္နယ္ ကစားသမားဘဝ၌ ပထမဆံုးဆရာျဖစ္သည့္ ရတနာပံုအဖ္စီ အသင္း၏ နည္းျပခ်ဳပ္ ဆရာဦးတင့္ေမာင္က က်ေနာ္ပါသည့္ ပြဲစဥ္တိုင္းနီးပါး၏ ပံုမွန္ကစားကြက္ကား ၄-၅-၁ ။ Lone Striker တစ္ဦး အျဖစ္ ရတနာပံုအဖ္စီ (Yatanarbon FC) အသင္းႀကီးတစ္ခုလံုး၏ ဂိုးသြင္းတာဝန္ကို က်ေနာ္အား ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ပံုအပ္ထားခဲ့ဖူးသည္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလဲ တာဝန္ေက်ႏိုင္ခဲ့သည္။ လမ္းေဘး လြတ္လပ္ေရးေန႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲမ်ားတြင္ ကစားခဲ့ေသာ အညတရေလးတစ္ဦးမွ ျမန္မာနဲလ္ရွင္နယ္လိဂ္(MNL) သက္တမ္းတေလွ်ာက္ ဂိုးသြင္းအမ်ားဆံုး ဂိုးသြင္းဘုရင္တစ္ဦး အျဖစ္ရပ္တည္လုဆဲဆဲအထိ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးခဲ့သည့္ နည္းျပခ်ဳပ္ ဆရာဦးတင့္ေမာင္ႏွင့္ ရတနာပံုအဖ္စီ (Yatanarbon FC) အသင္း၊ ဗထူးအားကစားကြင္းႀကီးကို ငါ့အိမ္ ငါ့ေျမဟု ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့ဖူးသည့္ ယခု ရန္ကုန္ယူႏိုက္တက္ (Yangon Utd.) အသင္း တိုက္စစ္မႉးတစ္ဦး၏ ခံစားခ်က္။ အသင္း၏ ဘတ္ဂ်တ္အေျခအေနအရ က်ေနာ့ကို ထုတ္ေရာင္းခဲ့စဥ္က က်ေနာ့အား သားအရင္းတစ္ဦးပမာ ခ်စ္သည့္ ဆရာဦးတင့္ေမာင္၏ မ်က္ရည္ဝိုင္းေနသည့္ မ်က္ဝန္းတစ္စံု။ အားလံုးကို မ်ိဳခ်ၿပီး ဒုတိယပိုင္းပြဲစဥ္အတြက္ ကြင္းအတြင္းသို႔ ျပန္လည္ေျပးဝင္ခဲ့ၿပီ။
ပထမပိုင္းတစ္ပိုင္းလံုး ေျခအသာျဖင့္ ၀-၀ ရလဒ္ အားမလိုအားမရျဖစ္ေနသည့္ ပရိသတ္မ်ားထံမ်ား က်ေနာ့ နာမည္ကို ျပတ္သားစြာၾကားေနရသည္။ ဒုတိယပိုင္း ၈၄ မိနစ္တြင္ အသင္းေခါင္းေဆာင္ ျမတ္သူရမွ ဖန္တီးေပးလိုက္ေသာ ေဘာလံုးက တဘက္ေနာက္တန္းမ်ားကို ေက်ာ္ကာ က်ေနာ္၊ ေဘာလံုးႏွင့္ ဂိုးသမား သာက်န္ေတာ့သည္။ က်ေနာ့၏ ႏွလံုးခုန္သံကို က်ေနာ္ျပန္ၾကားေနရသည္။ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွ ပရိတ္သတ္၏ ရင္တမမ အၾကည့္က က်ေနာ့အေပၚတြင္ စုၿပံဳေနသည္။ ေဘာလံုးကို ဂိုးသမားက လွမ္းအဆြဲ အသာတို႔၍ လိမ္လိုက္ကာ ၅ မီတာအကြာမွ ဂိုးတိုင္အတြင္းသို႔ ကန္ထည့္လိုက္ရင္း ျမက္ခင္းျပင္သို႔ လဲက်သြားသည္။ က်ေနာ့္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး မ်က္ရည္ေတြရႊဲကာ ျမက္ခင္းျပင္တြင္ ပက္လက္လွန္ကာ ငိုေနမိသည္။ ပရိတ္သတ္၏ အားေပးသံႏွင့္အတူ က်ေနာ့ေဘးသို႔ အသင္းသားမ်ား ဝိုင္းကာ ဂုဏ္ျပဳၾကသည္။ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနသည့္ အားေပးဂုဏ္ျပဳသံမ်ားၾကားထဲမွ တိုးထြက္ကာ က်ေနာ့ နားတြင္ ၾကားေယာင္ေနမိသည္ကား ဆရာဦးတင္ေမာင္၏ စကားတစ္ခြန္း
“တကယ္ေတာ့ ပေရာ္ဖယ္ရွင္နယ္ ကစားသမားတစ္ဦးရဲ႕ ဘဝဟာ သူ႔ကိုယ္သူမပိုင္ဘူး။ သူ႔ကို ခ်စ္တဲ့ သူ႔ကို ျမတ္ႏိုးတဲ့ အားကစား ပရိတ္သတ္ႀကီးအတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တာဝန္ေက်ေအာင္ ေပးဆပ္ရမွာပဲ။”
ဟုတ္ပါတယ္ဆရာ။ က်ေနာ့ကို ေမြးထုတ္ခဲ့တဲ့ မိခင္ ရတနာပံုအဖ္စီ (Yatanarbon FC) နဲ႔ က်ေနာ့ ႏွလံုးသားကို ရင္းၿပီး ပရိတ္သတ္အတြက္ ဒီဂိုးကို သြင္းခဲ့ပါၿပီ ဆရာ။ သြင္းခဲ့ပါၿပီ.................
ဗီလိန္
*အသင္းမ်ား၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ထိခိုက္ေစာ္ကားလိုျခင္း အလ်င္းမရွိေၾကာင္း ဝန္ခံပါသည္။*
နည္းျပခ်ဳပ္၏ ေအာ္ေခၚသံေၾကာင့္ ေအာင္ပြဲအတြက္ ကစားသမားမ်ားအားလံုး ညာသံေပးကာ ကြင္းဝင္တန္းစီရန္ ထြက္ခြာ ေနၾကစဥ္ အဝတ္လဲခန္း၏ ေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ ထိုင္ရာမွ မထေသးသည့္ က်ေနာ့ပုခံုးကို လာပုတ္သူကား ေက်ာင္းတုန္းက တခန္းထဲ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းလည္း ျဖစ္၊ ရန္ကုန္ယူႏိုက္တက္ အသင္း၏ လက္ေရြးစင္ဂိုးသမားလည္း ျဖစ္သည့္ ရဲအာကာျဖစ္သည္။ က်ေနာ့၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို သေဘာေပါက္နားလည္ေသာ အၾကည့္ျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပေလသည္။ ရဲအာကာကမ္းေပးသည့္ လက္ကို ဆြဲကာ ထိုင္ရာမွ ထလိုက္သည္။ သက္ျပင္း တခ်က္ခ်ရင္း။ တန္းစီေနသည့္ ကစားသမားမ်ားႏွင့္အတူ ဝင္ေရာက္တန္းစီလိုက္သည္။ တန္းစီေနစဥ္ တဘက္ ကစားသမားမ်ား၏ အၾကည့္မ်ားကို ေရွာင္လႊဲရန္ မ်က္လံုးအစံုကို မွိတ္ထားေနမိသည္။ မၾကာမီ ကစားသမားမ်ား ကြင္းတြင္းသို႔ဝင္ရန္ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္သည္ႏွင့္ ရန္ကုန္ယူႏိုက္တက္ ပရိတ္သတ္ဘက္မွ ပထမဆံုး ၾကားရသည္ကား က်ေနာ့နာမည္။
ထို႔ေနာက္ အသင္းဓာတ္ပံုရိုက္ၿပီး အသင္းေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ဒိုင္လူႀကီးမ်ား သက္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား လုပ္ေနၾကစဥ္ ဗထူးအားကစားကြင္းႀကီး၏ ေလးဘက္ေလးတန္ကို တရိႈက္မက္မက္ ၾကည့္ကာ သက္ျပင္းပူတစ္ခ်က္ခ်လိုက္ မိၿပီး မၾကာမီ ကြင္းလယ္မွတ္ကို သြားရင္း စေပးေဘာလံုးထိကာ ပြဲစဥ္စလိုက္သည္။ ပထမပိုင္း ၄၅ မိနစ္လံုးလံုး က်ေနာ့အတြက္ အခြင့္အေရးမ်ားကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္ေနျခင္းကို ပရိသတ္ေရာ နည္းျပမ်ားပါ သတိမထားမိၾက။ အပိုင္ေဘာလံုးမ်ားကို ကပ္သီးကပ္သပ္ လြဲေခ်ာ္ေနေသာ က်ေနာ့၏ ဂိုးသြင္းခ်က္မ်ားေၾကာင့္လည္း အားလံုးက ဟာကနဲ ဟင္ကနဲ ျဖစ္ေနၾကသည္။
ပထမပိုင္းပြဲသိမ္းခရာ မႈတ္ၿပီး နည္းျပခ်ဳပ္ Mc Benny က က်ေနာ့ကစားပံုမွာ ေကာင္းေၾကာင္း၊ သို႔ရာတြင္ ဒီ့ထက္ပို၍ အာရံုစူးစိုက္သင့္ေၾကာင္း ေျပာကာ ဒုတိယပိုင္းကစားမည့္ ကစားကြက္ကို ျပသည္။ ၄-၅-၁ ။ ထိုကစားကြက္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း က်ေနာ့၏ ဦးေႏွာက္တြင္းသို႔ လြန္ခဲ့သည့္ ေလးႏွစ္က ပံုရိပ္ေဟာင္းမ်ားျဖတ္ေျပးသြားသည္။ ပေရာ္ဖယ္ရွင္နယ္ ကစားသမားဘဝ၌ ပထမဆံုးဆရာျဖစ္သည့္ ရတနာပံုအဖ္စီ အသင္း၏ နည္းျပခ်ဳပ္ ဆရာဦးတင့္ေမာင္က က်ေနာ္ပါသည့္ ပြဲစဥ္တိုင္းနီးပါး၏ ပံုမွန္ကစားကြက္ကား ၄-၅-၁ ။ Lone Striker တစ္ဦး အျဖစ္ ရတနာပံုအဖ္စီ (Yatanarbon FC) အသင္းႀကီးတစ္ခုလံုး၏ ဂိုးသြင္းတာဝန္ကို က်ေနာ္အား ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ပံုအပ္ထားခဲ့ဖူးသည္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကလဲ တာဝန္ေက်ႏိုင္ခဲ့သည္။ လမ္းေဘး လြတ္လပ္ေရးေန႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲမ်ားတြင္ ကစားခဲ့ေသာ အညတရေလးတစ္ဦးမွ ျမန္မာနဲလ္ရွင္နယ္လိဂ္(MNL) သက္တမ္းတေလွ်ာက္ ဂိုးသြင္းအမ်ားဆံုး ဂိုးသြင္းဘုရင္တစ္ဦး အျဖစ္ရပ္တည္လုဆဲဆဲအထိ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးခဲ့သည့္ နည္းျပခ်ဳပ္ ဆရာဦးတင့္ေမာင္ႏွင့္ ရတနာပံုအဖ္စီ (Yatanarbon FC) အသင္း၊ ဗထူးအားကစားကြင္းႀကီးကို ငါ့အိမ္ ငါ့ေျမဟု ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့ဖူးသည့္ ယခု ရန္ကုန္ယူႏိုက္တက္ (Yangon Utd.) အသင္း တိုက္စစ္မႉးတစ္ဦး၏ ခံစားခ်က္။ အသင္း၏ ဘတ္ဂ်တ္အေျခအေနအရ က်ေနာ့ကို ထုတ္ေရာင္းခဲ့စဥ္က က်ေနာ့အား သားအရင္းတစ္ဦးပမာ ခ်စ္သည့္ ဆရာဦးတင့္ေမာင္၏ မ်က္ရည္ဝိုင္းေနသည့္ မ်က္ဝန္းတစ္စံု။ အားလံုးကို မ်ိဳခ်ၿပီး ဒုတိယပိုင္းပြဲစဥ္အတြက္ ကြင္းအတြင္းသို႔ ျပန္လည္ေျပးဝင္ခဲ့ၿပီ။
ပထမပိုင္းတစ္ပိုင္းလံုး ေျခအသာျဖင့္ ၀-၀ ရလဒ္ အားမလိုအားမရျဖစ္ေနသည့္ ပရိသတ္မ်ားထံမ်ား က်ေနာ့ နာမည္ကို ျပတ္သားစြာၾကားေနရသည္။ ဒုတိယပိုင္း ၈၄ မိနစ္တြင္ အသင္းေခါင္းေဆာင္ ျမတ္သူရမွ ဖန္တီးေပးလိုက္ေသာ ေဘာလံုးက တဘက္ေနာက္တန္းမ်ားကို ေက်ာ္ကာ က်ေနာ္၊ ေဘာလံုးႏွင့္ ဂိုးသမား သာက်န္ေတာ့သည္။ က်ေနာ့၏ ႏွလံုးခုန္သံကို က်ေနာ္ျပန္ၾကားေနရသည္။ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးမွ ပရိတ္သတ္၏ ရင္တမမ အၾကည့္က က်ေနာ့အေပၚတြင္ စုၿပံဳေနသည္။ ေဘာလံုးကို ဂိုးသမားက လွမ္းအဆြဲ အသာတို႔၍ လိမ္လိုက္ကာ ၅ မီတာအကြာမွ ဂိုးတိုင္အတြင္းသို႔ ကန္ထည့္လိုက္ရင္း ျမက္ခင္းျပင္သို႔ လဲက်သြားသည္။ က်ေနာ့္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး မ်က္ရည္ေတြရႊဲကာ ျမက္ခင္းျပင္တြင္ ပက္လက္လွန္ကာ ငိုေနမိသည္။ ပရိတ္သတ္၏ အားေပးသံႏွင့္အတူ က်ေနာ့ေဘးသို႔ အသင္းသားမ်ား ဝိုင္းကာ ဂုဏ္ျပဳၾကသည္။ ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနသည့္ အားေပးဂုဏ္ျပဳသံမ်ားၾကားထဲမွ တိုးထြက္ကာ က်ေနာ့ နားတြင္ ၾကားေယာင္ေနမိသည္ကား ဆရာဦးတင္ေမာင္၏ စကားတစ္ခြန္း
“တကယ္ေတာ့ ပေရာ္ဖယ္ရွင္နယ္ ကစားသမားတစ္ဦးရဲ႕ ဘဝဟာ သူ႔ကိုယ္သူမပိုင္ဘူး။ သူ႔ကို ခ်စ္တဲ့ သူ႔ကို ျမတ္ႏိုးတဲ့ အားကစား ပရိတ္သတ္ႀကီးအတြက္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တာဝန္ေက်ေအာင္ ေပးဆပ္ရမွာပဲ။”
ဟုတ္ပါတယ္ဆရာ။ က်ေနာ့ကို ေမြးထုတ္ခဲ့တဲ့ မိခင္ ရတနာပံုအဖ္စီ (Yatanarbon FC) နဲ႔ က်ေနာ့ ႏွလံုးသားကို ရင္းၿပီး ပရိတ္သတ္အတြက္ ဒီဂိုးကို သြင္းခဲ့ပါၿပီ ဆရာ။ သြင္းခဲ့ပါၿပီ.................
ဗီလိန္
*အသင္းမ်ား၏ ဂုဏ္သိကၡာကို ထိခိုက္ေစာ္ကားလိုျခင္း အလ်င္းမရွိေၾကာင္း ဝန္ခံပါသည္။*
အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္း (အပိုင္း ၄)
အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္း အပိုင္း (၄) ကို ဆက္လက္ အားေပးၾကပါ။ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ဆက္ေလွ်ာက္ေနပါတယ္။
အဂၤါေန႔ နဲ႔ ေသာၾကာေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၁ နာရီခြဲ (စကၤာပူ စံေတာ္ခ်ိန္ ၃နာရီ) မွာ ပံုမွန္ တင္ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အလ်င္မမီလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္မအားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြဲေခ်ာ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။
ဗီလိန္
အဂၤါေန႔ နဲ႔ ေသာၾကာေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၁ နာရီခြဲ (စကၤာပူ စံေတာ္ခ်ိန္ ၃နာရီ) မွာ ပံုမွန္ တင္ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အလ်င္မမီလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္မအားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြဲေခ်ာ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။
ဗီလိန္
ဗီလိန္ သိတဲ့ အေရာင္
အစိမ္းေရာင္ (Green)မီးပိြဳင့္မွာေတာ့ သြားႏိုင္သည္။ Gtalk မွာေတာ့ ပြားႏိုင္သည္။
လိေမၼာ္ေရာင္ (Orange)မီးပြင့္မွာေတာ့ အရွိန္ေလွ်ာ့။ Gtalk မွာေတာ့ အိုင္ဒယ္လ္ (Idle) ေပါ့။
အနီေရာင္ (Red)မီးပိြဳင့္မွာေတာ့ တားပါတယ္။ Gtalk မွာေတာ့ မအားပါကြယ္။
အနက္ေရာင္၊ အမည္းေရာင္ (Black) & မီးခိုးေရာင္ (Gray)မီးပိြဳင့္အနက္ မီးပိြဳင့္ပ်က္
Gtalk မီးခုိး ကိုဂ်ီပုန္း။
က်ေနာ္ကေတာ့ အဲလို သိတာပဲ။ တျခားသူေတြ အတြက္ေတာ့.............
ဗီလိန္
အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္း အပိုင္း (၃)
အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္း အပိုင္း (၃) ကို ဆက္လက္ အားေပးၾကပါ။ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ဆက္ေလွ်ာက္ေနပါတယ္။
အဂၤါေန႔ နဲ႔ ေသာၾကာေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၁ နာရီခြဲ (စကၤာပူ စံေတာ္ခ်ိန္ ၃နာရီ) မွာ ပံုမွန္ တင္ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အလ်င္မမီလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္မအားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြဲေခ်ာ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။
ဗီလိန္
အဂၤါေန႔ နဲ႔ ေသာၾကာေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၁ နာရီခြဲ (စကၤာပူ စံေတာ္ခ်ိန္ ၃နာရီ) မွာ ပံုမွန္ တင္ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အလ်င္မမီလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္မအားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြဲေခ်ာ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။
ဗီလိန္
ငါ အေၾကာင္း
ငါသည္ ငါ၏ အတၱကို ငါ့ဘာသာငါ စားသံုးသည္။ ထို႔အတြက္ ငါမဟုတ္ေသာ ငါမ်ားကို ေျပာလိုက္ခ်င္သည္ကား ငါ့ေနရာႏွင့္ငါ ငါ့မာနႏွင့္ငါ ငါ့ဘဝကို ငါတည္ေဆာက္မည္။ ငါကို ငါႏွင့္မစားခ်င္သူမ်ား ငါ့ကို ေႏွာက္ယွက္ေသာ္ညား ငါမယိုင္လဲ။ ငါ့ေျခေထာက္ေပၚ ငါရပ္၍ ငါ့ဆႏၵႏွင့္ ငါရွင္သန္သည္။ ငါခ်င္းတူတူ ငါ့ထက္သာသည့္ ငါကို မနာလိုတတ္သည့္ ငါအေပါင္းႏွင့္ ကင္းကြာလိုေသာ္ျငား ငါကိုယ္တိုင္က ငါျဖစ္ေန၍ ငါ့ကိုယ္ငါလည္း စိတ္မခ်ႏိုင္။ သို႔ေပေသာေၾကာင့္ ပုတုဇဥ္ျဖစ္သည့္ ငါကား မည္သည့္ ငါကိုမွ် အျပစ္မေျပာလို။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔မွ စ၍ ငါအပါအဝင္ ငါမဟုတ္ေသာ ငါအေပါင္းကို ေမတၱာပို႔ပါမည္။
ငါ့ကို တြန္းခ်ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါကို ကန္ခ်ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို ဆြဲခ်ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို နင္းတက္ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို ထိုးေကြၽးေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို ေျခထိုးခံေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို အခြၽန္ႏွင့္ မေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို ေျမႇာက္ကာေျမႇာက္ကာ ရိုက္ခ်ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့အမွားကို ေစာင့္ေနၾကေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့အယိုင္ကို ဝမ္းသာေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာႀကပါေစ။
ငါ့အလဲကို လက္ခုပ္တီးေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို ထိုးေသာ လက္ညိႈးပိုင္ရွင္ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ရင္ဝကို ေဆာင့္ကန္ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ေနာက္ေက်ာကို ဓားႏွင့္ထိုးေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့အလစ္ကို ေခ်ာင္းရိုက္ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါေမတၱာပို႔ရန္ က်န္ခဲ့ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ေမတၱာျဖင့္
ဗီလိန္
ငါ့ကို တြန္းခ်ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါကို ကန္ခ်ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို ဆြဲခ်ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို နင္းတက္ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို ထိုးေကြၽးေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို ေျခထိုးခံေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို အခြၽန္ႏွင့္ မေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို ေျမႇာက္ကာေျမႇာက္ကာ ရိုက္ခ်ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့အမွားကို ေစာင့္ေနၾကေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့အယိုင္ကို ဝမ္းသာေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာႀကပါေစ။
ငါ့အလဲကို လက္ခုပ္တီးေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ကို ထိုးေသာ လက္ညိႈးပိုင္ရွင္ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ရင္ဝကို ေဆာင့္ကန္ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့ေနာက္ေက်ာကို ဓားႏွင့္ထိုးေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါ့အလစ္ကို ေခ်ာင္းရိုက္ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ငါေမတၱာပို႔ရန္ က်န္ခဲ့ေသာ ငါအေပါင္း က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
ေမတၱာျဖင့္
ဗီလိန္
ေရတြင္းထဲက ဖားသူငယ္
ထိုးထြက္ခဲ့ၿပီ
ပိတ္ဆို႔ေနတဲ့ က်င္းဝတစ္ခု
ေဖာက္ထြက္ခဲ့ၿပီ
တားဆီးထားတဲ့ အရာတခ်ိဳ႕
ရုန္းထြက္ခဲ့ၿပီ
ေသးငယ္လွတဲ့ ငါ့က်င္းေလးထဲကေန
ငါေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခုန္ေပါက္ႏိုင္ၿပီ
ငါက်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္ႏိုင္ၿပီ
ငါလြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္ႏိုင္ၿပီ
ဟုိနားေလးမွာ ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္
လွ်ာေလးထုတ္ၿပီ ဖမ္းၾကည့္လိုက္မဟ...
ဟိုနားေလးမွာ ေရေလး တစ္ကြက္
ေရေလးကူးၿပီး ေပ်ာ္လိုက္မဟ...
ဟိုနားေလးမွာ ေျမတလင္းေလး
ခုန္လို႔ေပါက္လို႔ ေျခဆန္႔မဟ...
ေလာကတြင္ တုႏိႈင္းမဲ့ေသာ ေနရာတစ္ခု
ေလာကတြင္ အသာယာဆံုးေသာ ေနရာတစ္ခု
ေလာကတြင္ ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆံုးေသာ ေနရာတစ္ခု
ငါေရာက္ေနၿပီ။
ဗီလိန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ေသခ်ာၿပီလား ဖားသူငယ္။
ပိတ္ဆို႔ေနတဲ့ က်င္းဝတစ္ခု
ေဖာက္ထြက္ခဲ့ၿပီ
တားဆီးထားတဲ့ အရာတခ်ိဳ႕
ရုန္းထြက္ခဲ့ၿပီ
ေသးငယ္လွတဲ့ ငါ့က်င္းေလးထဲကေန
ငါေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခုန္ေပါက္ႏိုင္ၿပီ
ငါက်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္ႏိုင္ၿပီ
ငါလြတ္လပ္စြာ ရပ္တည္ႏိုင္ၿပီ
ဟုိနားေလးမွာ ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္
လွ်ာေလးထုတ္ၿပီ ဖမ္းၾကည့္လိုက္မဟ...
ဟိုနားေလးမွာ ေရေလး တစ္ကြက္
ေရေလးကူးၿပီး ေပ်ာ္လိုက္မဟ...
ဟိုနားေလးမွာ ေျမတလင္းေလး
ခုန္လို႔ေပါက္လို႔ ေျခဆန္႔မဟ...
ေလာကတြင္ တုႏိႈင္းမဲ့ေသာ ေနရာတစ္ခု
ေလာကတြင္ အသာယာဆံုးေသာ ေနရာတစ္ခု
ေလာကတြင္ ေပ်ာ္စရာအေကာင္းဆံုးေသာ ေနရာတစ္ခု
ငါေရာက္ေနၿပီ။
ဗီလိန္
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ေသခ်ာၿပီလား ဖားသူငယ္။
အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္း (အပိုင္း ၂)
အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္း အပိုင္း ၂ ထြက္ပါၿပီ။
အဂၤါေန႔ နဲ႔ ေသာၾကာေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၁ နာရီခြဲ (စကၤာပူ စံေတာ္ခ်ိန္ ၃နာရီ) မွာ ပံုမွန္ တင္ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အလ်င္မမီလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္မအားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြဲေခ်ာ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။
ဗီလိန္
အဂၤါေန႔ နဲ႔ ေသာၾကာေန႔ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ၁ နာရီခြဲ (စကၤာပူ စံေတာ္ခ်ိန္ ၃နာရီ) မွာ ပံုမွန္ တင္ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ အလ်င္မမီလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္မအားလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ အလြဲေခ်ာ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ။
ဗီလိန္
အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္း (အပိုင္း ၁)
အခ်ိန္ယူၿပီး ဖန္တီးထားတဲ့ ဝတၳဳရွည္ေလး တစ္ပုဒ္ကို ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။
ဤဝတၳဳကို Luo Guanzhong ၏ Three Kingdoms ဇာတ္လမ္းေက်ာရိုးကို အေျခခံ၍ ပထမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ (ပုဂံေခတ္) ေႏွာင္းပိုင္းအခ်ိန္ ျမန္မာ့ေခတ္ ျမန္မာ့ဟန္နဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ ေရးသားထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ သမိုင္းလို မဖတ္ပဲ ဝတၳဳလိုပဲ ဖတ္ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္ ဇာတ္လမ္းသက္သက္ မွ်သာျဖစ္ပါသည္။ သမိုင္းကို မွားေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္ ေတာင္းပန္ခ်င္ပါသည္။ တခ်ိဳ႕ေသာ ပုဂံေခတ္ အသံုးအႏႈန္းေတြကလည္း က်ေနာ္အပါအဝင္ စာဖတ္သူေတြလည္း ဖတ္ရမွာ ေထာက္ေနမွာျဖစ္လို႔ မသံုးထားတာေတြလည္း ရွိပါသည္။ အဲဒီအတြက္ နားလည္ ေပးႏိုင္ၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္းလို႔ နာမည္ေပးထားပါတယ္။ အားေပးၾကပါဦး။
အပိုင္း (၁) ကို သြားေရာက္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါၿပီ။
ေလးစားလ်က္....
ဗီလိန္
ဤဝတၳဳကို Luo Guanzhong ၏ Three Kingdoms ဇာတ္လမ္းေက်ာရိုးကို အေျခခံ၍ ပထမျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ (ပုဂံေခတ္) ေႏွာင္းပိုင္းအခ်ိန္ ျမန္မာ့ေခတ္ ျမန္မာ့ဟန္နဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ ေရးသားထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ သမိုင္းလို မဖတ္ပဲ ဝတၳဳလိုပဲ ဖတ္ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္ ဇာတ္လမ္းသက္သက္ မွ်သာျဖစ္ပါသည္။ သမိုင္းကို မွားေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္ ေတာင္းပန္ခ်င္ပါသည္။ တခ်ိဳ႕ေသာ ပုဂံေခတ္ အသံုးအႏႈန္းေတြကလည္း က်ေနာ္အပါအဝင္ စာဖတ္သူေတြလည္း ဖတ္ရမွာ ေထာက္ေနမွာျဖစ္လို႔ မသံုးထားတာေတြလည္း ရွိပါသည္။ အဲဒီအတြက္ နားလည္ ေပးႏိုင္ၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္းလို႔ နာမည္ေပးထားပါတယ္။ အားေပးၾကပါဦး။
အပိုင္း (၁) ကို သြားေရာက္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါၿပီ။
ေလးစားလ်က္....
ဗီလိန္
ဗီလိန္ေျပာတဲ့ ခုတေလာ
ကဲ နန္းညီေရ။ သိပ္သိခ်င္ေနမွေတာ့ ေျပာရေတာ့မေပါ့။
ခုတေလာ
ေတြးေနမိတာက
ဘယ္သူ႔ကို ဒုကၡေပးရမလဲ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပန္ဆင္ၿခင္မိတာက
ေအာက္တန္းစား
က်န္းမာေရး
ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္
ဖတ္ၿဖစ္တဲ့စာအုပ္ေတြက
Dictionary
ေရာက္ေနၿဖစ္တာက
ရံုး
ေရးၿဖစ္ေနတာက
အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္း
နားေထာင္ၿဖစ္ေနတာက
စိတ္ညစ္ရပါလား (Big Bag)
ရြတ္ေနမိတဲ့ကဗ်ာက
ေျမေခြး နဲ႔ ကိုရပ္ကြက္
ၿဖစ္ခ်င္ေနတာက
ဗီလိန္
စားၿဖစ္ေနတတ္တာက
ဘဝခါးခါး
သနားေနမိတာက
ငါ့မာန
လြမ္းေနမိတာက
ငါ့လံု႔လ
ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနမိတာက
ဝင္သက္ထြက္သက္ (သီခ်င္းမဟုတ္ပါ)
ခါးသက္ေနမိတာက
လူ
တမ္းတေနမိတာက
အခ်ိန္
ၾကိတ္ၿပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာက
ေလာကႀကီးကို
ၾကိတ္ၿပီးအထင္ေသးေနမိတာက
ငါ
ဆႏၵမရွိတဲ့ေနရာ
ရပ္ကြက္ထဲ
ဆႏၵရွိေနတဲ့ကိစၥ
စိတ္ေစရာ
မုန္းတီးေနမိတာက
ငါ
ခ်စ္ေနတာက
ငါ
စိတ္ပ်က္ေနမိတာက
ငါ
စြဲလန္းေနမိတာက
ငါ
လိုအပ္ေနတာက
ငါ
ေတာင္းေနမိတဲ့ဆု
N/A
ထပ္ၿပန္တလဲလဲေအာ္ဟစ္ေနမိတာက
Holy S...
ဝန္ခံခ်င္တာက
မဆိုင္တဲ့အေပါက္ ဂလိုင္နဲ႔ေခါက္တဲ့ အေလွာ္ဆရာလူတခ်ိဳ႕ကို အျမင္ကတ္ေနပါတယ္။
ရဲေဘာ္ငခ်မ္းရဲ၊ ကေလးမ ေမဇင္၊ ဂ်ီးေဒၚ မဆုမြန္၊ ....................... လုပ္ဦး။
ဗီလိန္
ခုတေလာ
ေတြးေနမိတာက
ဘယ္သူ႔ကို ဒုကၡေပးရမလဲ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿပန္ဆင္ၿခင္မိတာက
ေအာက္တန္းစား
က်န္းမာေရး
ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္
ဖတ္ၿဖစ္တဲ့စာအုပ္ေတြက
Dictionary
ေရာက္ေနၿဖစ္တာက
ရံုး
ေရးၿဖစ္ေနတာက
အရိမဒၵနပူရ သူရဲေကာင္း
နားေထာင္ၿဖစ္ေနတာက
စိတ္ညစ္ရပါလား (Big Bag)
ရြတ္ေနမိတဲ့ကဗ်ာက
ေျမေခြး နဲ႔ ကိုရပ္ကြက္
ၿဖစ္ခ်င္ေနတာက
ဗီလိန္
စားၿဖစ္ေနတတ္တာက
ဘဝခါးခါး
သနားေနမိတာက
ငါ့မာန
လြမ္းေနမိတာက
ငါ့လံု႔လ
ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနမိတာက
ဝင္သက္ထြက္သက္ (သီခ်င္းမဟုတ္ပါ)
ခါးသက္ေနမိတာက
လူ
တမ္းတေနမိတာက
အခ်ိန္
ၾကိတ္ၿပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာက
ေလာကႀကီးကို
ၾကိတ္ၿပီးအထင္ေသးေနမိတာက
ငါ
ဆႏၵမရွိတဲ့ေနရာ
ရပ္ကြက္ထဲ
ဆႏၵရွိေနတဲ့ကိစၥ
စိတ္ေစရာ
မုန္းတီးေနမိတာက
ငါ
ခ်စ္ေနတာက
ငါ
စိတ္ပ်က္ေနမိတာက
ငါ
စြဲလန္းေနမိတာက
ငါ
လိုအပ္ေနတာက
ငါ
ေတာင္းေနမိတဲ့ဆု
N/A
ထပ္ၿပန္တလဲလဲေအာ္ဟစ္ေနမိတာက
Holy S...
ဝန္ခံခ်င္တာက
မဆိုင္တဲ့အေပါက္ ဂလိုင္နဲ႔ေခါက္တဲ့ အေလွာ္ဆရာလူတခ်ိဳ႕ကို အျမင္ကတ္ေနပါတယ္။
ရဲေဘာ္ငခ်မ္းရဲ၊ ကေလးမ ေမဇင္၊ ဂ်ီးေဒၚ မဆုမြန္၊ ....................... လုပ္ဦး။
ဗီလိန္
Subscribe to:
Posts (Atom)
